Operacja nosa (rhinoplastyka)

Zabiegi korygujące kształt nosa dedykowane są dla pacjentów ze zmianami pourazowymi jak i wrodzonymi, powodującymi zniekształcenie części chrzęstnej i/lub kostnej nosa. Często zniekształceniom ulegają części wewnętrzne nosa tj. przegroda i małżowiny nosowe, które utrudniają oddychanie. Wówczas wraz z korekcją przegrody i małżowin nosowych poprawiających przepływ powietrza można przeprowadzić zmianę kształtu zewnętrznych części nosa.

W zależności od rodzaju zniekształcenia nos możemy pomniejszyć, redukując części nosa, jak i powiększyć, dodając struktur chrzęstnych.

Od 5 lat do operacji nosa wykorzystuję technikę metodą otwartą.

Zabiegi wykonywane są w znieczuleniu ogólnym. Cięcia do tego typu zabiegów w obecnym stanie wiedzy wykonuje się z pozostawieniem blizny na słupku, która z czasem jest prawie niewidoczna. W zabiegu redukcyjnym wykonujemy zmniejszenie struktur w obrębie części chrzęstnej i kostnej nosa, ale jednocześnie staramy się maksymalnie oszczędzać resekowane tkanki. Kości przecinamy, używając urządzenia do bezkrwawego cięcia kości tzw. piezotome. Dzięki temu urządzeniu pacjent ma mniejsze zasinienia wokół oczu. Po wykonaniu wszystkich procedur redukcyjnych następuje rekonstrukcja rozburzonych struktur. Po zabiegu każdy pacjent ma założony na nos opatrunek plastrowy i gipsowy lub termoplastyczny oraz tampony do nosa. Po zabiegu operacyjnym pacjent odczuwa dyskomfort, polegający na utrudnionym oddychaniu z powodu tamponady nosa, a później obrzęku. Po zabiegu występuje obrzęk i zasinienie powiek, które po upływie 1-2 tygodni ustępują.

Pacjenci po tego typu zabiegach nie powinni: zażywać alkoholu, unikać wysiłku fizycznego, jeść ostrych potraw, pić gorących płynów, schylania się i sytuacji mogących powodować zwyżki ciśnienia tętniczego krwi. Powrót do pracy zawodowej jest możliwy po 2 tygodniach pod warunkiem, że praca nie wymaga wysiłku fizycznego, powodującego wzrost ciśnienia tętniczego i nie jest w środowisku o dużym zapyleniu i zakurzeniu. Pacjenci powinni unikać wszelkich sportów ekstremalnych i kontaktowych przez okres 6 miesięcy.

Konsekwencje i możliwe powikłania po operacji nosa metoda otwartą:

1. Obrzęk i zasinienie - to konsekwencja, nie powikłanie.
2. Asymetria, my nie jesteśmy symetryczni choć laikowi wydaje się że jednak nasze ciało jest symetryczne. Dlatego też idealnej symetrii nie uda się uzyskać, mimo wszelkich starań.
3. Krwiak pod skórą, powodujący przedłużony ekstremalny obrzęk, grubą bliznę i gorszy efekt estetyczny.
4. Krwiak w przegrodzie powodujący ropień a w konsekwencji perforację przegrody i powstanie otworu w niej.
5. Krwawienie z nosa, czasem dość obfite. W większości przypadków ustaje samoistnie, a czasem wymaga ponownej tamponady.
6. Infekcja, od małych do ekstremalnych mogąca powodować zniszczenie struktur chrzęstnych i zapadniecie się części chrzestnej nosa, zbliznowacenie i zniekształcenie nosa.
7. Rozejście rany na słupku z przedłużonym gojeniem i pozostawieniem szerokiej, nierównej, przerostowej lub koloidowej blizny.
8. Martwica skóry na czubku nosa całkowicie niwecząca efekt estetyczny zabiegu.