Podniesienie piersi (mastopeksja)

Mastopeksja, czyli podniesienie piersi, to zabieg dedykowany kobietom o dużych piersiach, które na skutek karmienia i upływu czasu straciły jedność i opadły. Dodatkowo skóra tych pacjentek jest cienka i poszatkowana licznymi rozstępami. Podczas konsultacji mówią, że ich piersi podobają im się w biustonoszu, kiedy są podparte. Nie chcą ich powiększać, tylko mieć z powrotem piersi z przeszłości!

Każdy zabieg plastyczny – także mastopeksja – jest poprzedzony odpowiednim planowaniem cięć skórnych i zakresem preparowania. Zabieg podniesienia piersi polega usunięciu tylko naskórka dookoła kompleksu otoczka-brodawka (KBO) i poniżej oraz w dolnych biegunach piersi, następnie na całkowitym odpreparowaniu gruczołu piersiowego od przylegającej skóry i wsparciu/podwieszeniu dolnych biegunów piersi a zarazem całego gruczołu siatką i podszyciu jej przyśrodkowo do powięzi mięśnia piersiowego, a bocznie do mięśni zębatych. Ponad uniesionym gruczołem zamyka się nieodwarstwioną skórę, pozostawiając bliznę w kształcie kotwicy. Wspomniana siatka działa jak wewnętrzny biustonosz. Zabieg wykonywany jest w znieczuleniu ogólnym. Bardzo wielu chirurgów w tego typu przypadkach proponuje „wsparcie” gruczołu implantem. Specjalnie używam słowa „wsparcie” w cudzysłowie. Bo tak naprawdę nie jest to wsparcie tylko jest to najgorsza rzecz, jaką można zaproponować takiej pacjentce. Implant dodatkowo dodaje objętości i obciąża pierś. Większe i cięższe piersi przy słabej jakości skórze opadają jeszcze szybciej i na dodatek otrzymujemy zniekształcenia piersi noszące nazwę bottoming out lub waterfall deformity.

Konsekwencje i możliwe powikłania:

1. Obrzęk i zasinienie – to konsekwencja, nie powikłanie.
2. Ból o różnym nasileniu zależy od poziomu progu bólowego pacjenta, lecz niezbyt mocny.
3. Asymetria, my nie jesteśmy symetryczni choć laikowi wydaje się że jednak nasze ciało jest symetryczne. Dlatego też idealnej symetrii nie uda się uzyskać, mimo wszelkich starań.
4. Krwiak, wymagający interwencji chirurgicznej.
5. Infekcja rany i tkanek piersi z rozejściem się rany, przedłużonym gojeniem i w następstwie szeroki bliznami.
6. Blizny zwykłe, przerostowe i keloidy.
7. Wyłanianie nie szwów wewnętrznych przez skórę.
8. Wydzielanie szwów wewnętrznych w postaci mikro ropni.
9. Martwica skóry, tkanki podskórnej i gruczołowej.
10. Martwica otoczki i brodawki sutkowej.
11. Wewnętrzne blizny zniekształcające pierś.
12. Zniekształcenie piersi typu bottoming out (rozciągniecie skóry w dolnym biegunie i cały gruczoł znajduje się na dole piersi).
13. Torbiele chłonne (seroma).
14. Dolegliwości bólowe okresowe lub przetrwałe.
15. Brak czucia brodawki.
16. Alergie na stosowane leki.
17. Zakrzepica żylna z zatorowością płucną i zgonem
18. Ponowne opadanie piersi (zastosowanie siatki ma zabezpieczać przed opadaniem lecz nie daje 100% gwarancji).
19. Brak możliwości karmienia piersią.
20. Zmiana kształtu piersi z upływem czasu. Efekt zabiegu i kształt piersi nie jest gwarantowany na zawsze będzie zmieniał się z miesiąca na miesiąc i z roku na rok i zależny jest od rodzaju tkanek i uwarunkowań genetycznych.
21. Niezadowalający efekt estetyczny lub brak spodziewanego efektu, który jest tylko i wyłącznie subiektywną ocena pacjenta.

Przez okres 4 tygodni należy unikać wysiłku fizycznego szczególnie takiego, który angażuje ramiona, tj. dźwiganie czy unoszenie ramion. Pracę zawodową można podjąć, jeśli nie jest to praca fizyczna po okresie 1–2 tygodni od zabiegu.