Podniesienie piersi (mastopeksja) z siatką

Podniesienie piersi, czyli inaczej mastopeksja, jest to zabieg dla kobiet, które mają nadal duże piersi, ale na skutek karmienia i upływu czasu straciły one jedność i opadły. Dodatkowo skóra tych pacjentek jest cienka i pokryta licznymi rozstępami. Pacjentki te nadal maja ładne i duże piersi, ale wtedy gdy są podtrzymywane na wyższym poziomie przez biustonosz. Nie chcą więc ich powiększać, ale podnieść i utrzymać. Taki efekt daje mastopeksja, czyli podniesienie ze wsparciem tkanek za pomocą wewnętrznej siatki.

Każdy zabieg podniesienia czyli liftingu piersi jest poprzedzony odpowiednim planowaniem cięć skórnych i zakresem preparowania. Zabieg polega usunięciu tylko naskórka dookoła kompleksu otoczka-brodawka (KBO) i poniżej oraz w dolnych biegunach piersi, następnie na całkowitym odpreparowaniu gruczołu piersiowego od przylegającej skóry i wsparciu/podwieszeniu dolnych biegunów piersi a zarazem całego gruczołu siatką i podszyciu jej przyśrodkowo do powięzi mięśnia piersiowego, a bocznie do mięśni zębatych. Ponad uniesionym gruczołem zamyka się nieodwarstwioną skórę, pozostawiając bliznę w kształcie kotwicy. Wspomniana siatka działa jak wewnętrzny biustonosz. Zabieg wykonywany jest w znieczuleniu ogólnym.

Ażurowa siatka jest całkowicie rozpuszczalna, wyprodukowana z materiału, który wytwarzają bakterie Escherichia coli, które są bakteriami żyjącymi naturalnie w symbiozie w naszym organizmie. Ma podwójne zadanie: najpierw mechanicznie podpiera wymodelowane tkanki gruczołów piersiowych, ale jednocześnie pobudza tkanki do intensywnej produkcji kolagenu, który będzie wspierał gruczoł i zabezpieczał go przed ponownym opadaniem. Proces miejscowej stymulacji kolagenu trwa przez ok. 2 lata, dopóki siatka całkowicie się nie rozpuści. Wtedy nowo wytworzony kolagen przejmuje jej funkcję.

Bardzo wielu chirurgów w tego typu przypadkach proponuje „wsparcie” gruczołu implantem. Specjalnie używam słowa „wsparcie” w cudzysłowie. Bo tak naprawdę nie jest to wsparcie, tylko najgorsza rzecz jaka można zaproponować takiej pacjentce. Implant dodatkowo dodaje objętości i obciąża pierś. Większe i cięższe piersi przy słabej jakości skórze opadają jeszcze szybciej i na dodatek otrzymujemy zniekształcenia piersi noszące nazwę bottoming out lub waterfall deformity

Konsekwencje i możliwe powikłania:

1. Obrzęk i zasinienie – to konsekwencja, nie powikłanie.
2. Ból o różnym nasileniu zależy od poziomu progu bólowego pacjenta, lecz niezbyt mocny.
3. Asymetria, my nie jesteśmy symetryczni choć laikowi wydaje się że jednak nasze ciało jest symetryczne. Dlatego też idealnej symetrii nie uda się uzyskać, mimo wszelkich starań.
4. Krwiak, wymagający interwencji chirurgicznej.
5. Infekcja rany i tkanek piersi z rozejściem się rany, przedłużonym gojeniem i w następstwie szeroki bliznami.
6. Blizny zwykłe, przerostowe i keloidy.
7. Wyłanianie nie szwów wewnętrznych przez skórę.
8. Wydzielanie szwów wewnętrznych w postaci mikro-ropni.
9. Martwica skóry, tkanki podskórnej i gruczołowej.
10. Martwica otoczki i brodawki sutkowej.
11. Wewnętrzne blizny zniekształcające pierś.
12. Zniekształcenie piersi typu bottmoing out (rozciągniecie skóry w dolnym biegunie i cały gruczoł znajduje się na dole piersi).
13. Torbiele chłonne (seroma).
14. Dolegliwości bólowe okresowe lub przetrwałe.
15. Brak czucia brodawki.
16. Alergie na stosowane leki.
17. Zakrzepica żylna z zatorowością płucną i zgonem.
18. Ponowne opadanie piersi (zastosowanie siatki ma zabezpieczać przed opadaniem lecz nie daje 100% gwarancji).
19. Brak możliwości karmienia piersią.
20. Zmiana kształtu piersi z upływem czasu. Efekt zabiegu i kształt piersi nie jest gwarantowany na zawsze, będzie zmieniał się z miesiąca na miesiąc i z roku na rok i zależny jest od rodzaju tkanek i uwarunkowań genetycznych.
21. Niezadowalający efekt estetyczny lub brak spodziewanego efektu, który jest tylko i wyłącznie subiektywną ocena pacjenta.

Przez okres 4 tygodni należy unikać wysiłku fizycznego szczególnie takiego, który angażuje ramiona, tj. dźwiganie, czy unoszenie ramion do góry. Pracę zawodową można podjąć, jeśli nie jest to praca fizyczna po okresie 1–2 tygodni od zabiegu.